گدایی به ساحل چو با ا شک و سوز    

                                  طلب کرد ماهی به هنگا م روز


چرا باید اورا تو ماهی دهی          

                                      ز همت روانش تباهی دهی


توا او را یکی مرد صیاد کن       

                                     به عمری ز دریوزه آزاد کن


مدد کار سا ئل نمی پرورد        

                               که هر سائلی نان به باطل خورد

    

                                                                                                                 

                                                                                                               

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد