وقتی حرفی از مددکاری اجتماعی زده میشود بسیاری از افراد به یاد زندانها یا بیمارستان ها میافتند که در آنجا افرادی با نام مددکار در دفتر یا واحد مددکاری فعالیت میکنند. اما حرفه مددکاری به فعالیت در این مکان ها محدود نمیشود. بلکه مددکاری اجتماعی، یکی از رشتههای کاربردی است که فارغالتحصیلان آن باید بتوانند در مراکز مختلف با استفاده از روشها و تکنیکهایی که آموزش دیده اند، وارد زندگی انسانهایی شوند که به هر دلیلی اعم از اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و خانوادگی دچار مشکل بوده و نمیتوانند مشکل خود را به تنهایی حل کنند و یا توانایی تشخیص منشأ مشکل خویش را ندارند.در واقع این افراد میتوانند به یاری مددکار مشکل خویش را شناخته و حل و فصل نمایند. به طور خلاصه ،باید گفت هدف رشته مددکاری اجتماعی این است که به افراد نیازمند به خدمات اجتماعی کمک کند تا خود را بیابند، مشکل خویش را بشناسند و سپس راه حل آن را پیدا کنند.
همچنین یک مددکار اجتماعی باید دارای
توانمندیهای روحی خاصی باشد؛ یعنی باید روحیهای قوی داشته باشد تا بتواند
مشکلات و معضلاتی را که در زندگی انسانها میبیند، تحمل کرده و در عین حال
مثمر ثمر نیز باشد.در ضمن یک مددکار باید قادر به برقراری ارتباط و گفتگو با
دیگران نیز باشد و در نهایت یک مددکار اجتماعیرباید خود را به خوبی بشناسد
چون اگر خود را نشناسد، نمیتواند به دیگری شناخت بدهد و او را کمک کند.
لازم به ذکر است که رشته مددکاری از
جمله رشتههایی است که داوطلبان هر سه گروه آزمایشی علوم ریاضی و فنی، علوم
تجربی و علوم انسانی میتوانند آن را انتخاب کنند همچنین دانشجویان
این رشته باید در دوران تحصیل 24 واحد کارورزی بگذرانند. این ویژگی رشته
مددکاری اجتماعی را از سایر رشته ها متمایز ساخته است، چرا که فارغالتحصیلان
این رشته به دلیل تجربه ناشی از 24 واحد کارورزی ، در سازمانها و مؤسسههای
مختلف، از موقعیت شغلی مناسبی برخوردار هستند.اما با وجود مزیتهای این رشته،
باید پذیرفت که رشته مددکاری اجتماعی با مشکلاتی نیز گریبانگیر است که در
این میان گمنام بودن این رشته در جامعه و حتی در بین جوانان و
داوطلبان کنکور مشکل بسیار بزرگی است
این تعریف و آرمان رشته مددکاری و خدمات اجتماعی و فعالان این عرصه می باشد میتوان با روشنگری و فعالیت در این زمینه پله پله به این آرمان نزدیک شد .