همه ما گاهی بعضی اوقات با گفتن چیزهایی که درست نیستند، به کودکان آسیب می رسانیم یا باعث عصبانیت و سردرگمی آنها می شویم. در این مقاله به رایج ترین اشتباهات کلامی که والدین مرتکب می شوند و جایگزین های مناسب برای آنها اشاره می کنیم.
من را تنها بگذار!
احتمالا پدر یا مادری وجود ندارد که آرزوی فرصتی برای آرامش و استراحت را نداشته باشد. مشکل اینجاست که زمانی که به کودک می گویید "راحتم بگذار" یا "کار دارم"، آنها پیغام شما را درونی سازی می کنند و شروع به شکل دهی این تفکر می کنند که حرف زدن با شما بی فایده است چون شما همیشه سرتان شلوغ است. اگر این الگو زمانی که کودک هنوز کوچک است، شکل بگیرد کودک در بزرگسالی هم تمایلی به حرف زدن و مطرح کردن مسائلش با شما نخواهد داشت.
کودکان باید از همان ابتدا ببینند که والدین زمانهایی را به خودشان اختصاص می دهند. به این منظور می توانید از یک پرستار کودک کمک بگیرید یا مراقبت از کودک را به همسرتان بسپارید و یا برای مدت کوتاهی کودک را مقابل تلویزیون قرار دهید تا بتوانید حداقل نیم ساعت استراحت کنید و انرژی از دست رفته تان را بازیابی کنید. در زمان های وقتی به شدت مشغول و درگیرهستید، پیش از تمام شدن کارهایتان به کودک بگویید که باید کارتان را تمام کنید و از او بخواهید در این مدت نقاشی بکشد و بعد از اتمام کارتان همراه یکدیگر بیرون خواهید رفت.
واقع بین باشید! کودک نوپا و خردسال نمی تواند خودش را برای یکساعت سرگرم کند.
تو خیلی ... هستی!
برچسب ها های میان برهایی هستند که کودک را فریب می دهند : "چرا انقدر با دوستت بدجنس هستی؟" یا " چطور توانستی تا این حد بی دست و پا باشی؟" بعضی اوقات کودکان به خوبی حرف هایی که بین بزرگتر ها رد و بدل می شوند را می شنوند : " این یکی دختر خجالتی من است". کودکان بزرگتر آنچه را می شنوند بدون هیچ پرسشی می پذیرند حتی وقتی چیزی که می شنوند در مورد خودشان باشد. به همین علت برچسب های منفی می توانند به بخشی از خودانگاره کودک تبدیل شوند. حتی برچسب هایی که به نظر طبیعی و مثبت به نظر می رسند مانند "خجالتی" یا "باهوش" می توانند باعث ایجاد توقعات غیرضروری و نامناسب در کودک شوند.
معمولا بدترین برچسبی که به کودک نسبت داده می شود، برای تمام طول عمر در ذهنش باقی می ماند. بسیاری از ما برچسب هایی از قبیل "تنبل" یا "خنگ" را از والدین خودمان شنیده ایم و هنوز هم به یاد داریم.
بهترین روش این است که رفتارهای خاص کودک را مورد خطاب قرار دهید و از به کار بردن صفات در مورد شخصیت کودک پرهیز کنید. برای مثال : " وقتی از بچه ها خواستی با زهرا بازی نکنند، او را ناراحت کردی، چطور می توانیم کاری کنیم که حس بهتری داشته باشد؟"
گریه نکن!
از این جملات استفاده نکنید : " ناراحت نباش "، "بچه نشو!" یا " دلیلی برای نگرانی وجود ندارد" زیرا کودکان و خصوصا نوپایان که قادر به بیان احساساتشان در قالب کلمات نیستند، باید خیلی غمگین باشند تا شروع به گریه کنند. کودکان هم دچار ناراحتی و اضطراب می شوند و این کاملا طبیعی است که بخواهید کودک را حمایت کنید اما گفتن چنین جملاتی به بهبود احساسات کودک کمک نمی کند و حتی ممکن است این پیغام را به کودک بدهد که احساسات ارزشی ندارند و نباید ناراحت بشوند یا بترسند.
به جای انکار احساسات کودک، سعی کنید او را از هیجانات و احساساتش مطلع کنید. "حتما وقتی علی به تو گفت که نمی خواهد با تو بازی کند، خیلی ناراحت شدی". با نامگذاری احساسات حقیقی کودک به او یاد می دهید با استفاده از کلمات احساساتش را توصیف کند و همدلی خودتان را با او نشان می دهید و در نهایت منجر به این خواهد شد که کمتر گریه کند و بیشتر با استفاده از کلمات هیجانات و احساساتش را توصیف کند.
ای کاش بیشتر شبیه خواهرت بودی!
ممکن است در نظر گرفتن خواهر یا برادر و یا یک دوست به عنوان الگوی مناسب برای کودک مفید باشد. "ببین محمد چقدر خوب زیپ کتش را می بندد" یا " فاطمه از همین حالا خودش به تنهایی دستشویی می رود و تو هنوز نمی توانی این کار را انجام بدهی"، مقایسه کردن بیشتر اوقات به نتیجه نامطلوب منجر می شود چون کودک شما منحصر به فرد است و با دیگران تفاوت دارد. متخصصین معتقدند این مسئله برای والدین طبیعی است که فرزندانشان را در خصوص روند رشد یا رفتار با هم مقایسه کنند اما بهتر است این مقایسه را در حضور کودک انجام ندهید. هر کودک با روند رشد منحصر به فردی دارد و خلق و خو و شخصیت او مخصوص به خودش است. مقایسه کودک با دیگران این پیام را به کودک می دهد که شما ترجیح میدهید کودک دیگری داشتید.
مقایسه کردن نه تنها به تغییر رفتار کمک نمی کند بلکه وارد کردن فشار برای انجام کاری که کودک برای آن آمادگی ندارد یا علاقه ای نشان نمی دهد می تواند برای کودکان کوچکتر گیج کنند باشد و عزت نفس آنها را تحت تاثیر قرار دهد.
به جای یادآوری نقاط ضعف کودک به موفقیت های او اشاره کنید و آنها را پر رنگ کنید.
بهتر از این می توانستی انجام بدهی!
درست مانند مقایسه کردن، قضاوت سریع و سخنان طعنه آمیز هم می توانند به شکلی که والدین تصورش را هم نمی کنند به کودک آسیب برساند. یادگیری فرآیندی کوشش و خطا است. اگر کودک در انجام کاری اشتباه می کند و همان اشتباه را دوباره تکرار می کند، بهتر است از جملاتی استفاده کنید که در عین مولد و حمایتی بودن، ارزش شک و دودلی را به کودک بیاموزد.
.
بس کن یا کاری می کنم که پشیمان بشوی!
معمولا تهدید از سوی والدینی که کلافه و عصبانی هستند بی ثمر است. اشکال استفاده از جملات تهدید آمیز این است که دیر یا زود مجبور خواهید شد به تهدیدتان عمل کنید یا تهدیدتان قدرتش را از دست خواهد داد. تهدید به زدن منجر به انجام تنبیه خواهد شد که روش ناکارآمدی برای تغییر رفتار است.هر چه کودک بزرگتر باشد، زمان بیشتری برای تاثیرگذاری این شیوه لازم خواهد بود. بنابراین بهتر است برای آنها از مجموعه ای از تکنیک های سازنده مانند جهت دهی، دورکردن کودک از موقعیت یا تایم اوت به جای درنظر گرفتن عواقب منفی مانند تنبیه کلامی یا پشت دست زدن استفاده کنید.
صبر کن بابا برگرده!
این شیوه بسیار آشنای فرزند پروری که نه تنها نوع دیگری از تنبه است بلکه بسیار هم آبکی و بی نتیجه است. برای تاثیرگذاری لازم است خودتان کنترل شرایط را در دست داشته باشید. انضباط معلق با عواقب رفتار و اعمال کودک مرتبط نخواهد شد. زمانی که والد دیگر به خانه برسد به احتمال بسیار زیاد کودک کاری که انجام داده را فراموش کرده و علاوه بر این ممکن است شدت عذاب ناشی از انتظار مجازات بیشتر از حد لازم باشد. و در نهایت اینکه انتقال مسولیت به فرد دیگر می تواند باعث کاهش قدرت نفوذ شما شود.
زود باش!
آیا کسی وجود دارد که در این دنیای پر از هیاهو و قرار ملاقات های پی در پی و برنامه ریزی های فشرده این عبارت را نشنیده باشد؟ مطمئنا همه پدر و مادرهای جوان فرزند کوچکی دارند که موفق به پیدا کردن کفش ها یا پاپوش هایش نمی شود یا می خواهد خودش به تنهایی جوراب هایش را بپوشد. آیا می دانید در این شرایط باید با چه صدا و لحنی از کودک بخواهید عجله کند؟
اگر هر روز با آه و ناله و غرولند و در حالی که دستهایتان را روی گونه هایتان می زنید از کودک می خواهید عجله کند، کمی بیشتر دقت کنید. این احتمال وجود دارد زمانی که عجله داریم رفتاری بکنیم که باعث احساس گناه در کودک شود. این احساس گناه می تواند بدون ایجاد انگیزه برای انجام سریعتر کار، احساس بدی در کودک به وجود بیاورد. بنابراین سعی کنید خودتان را کنترل کنید و زمان کافی را پیش از انجام کارها پیش بینی کنید.
آفرین! دختر خوب!
چه اشکالی در این جمله وجود دارد؟ تشویق مثبت یکی از بهترین ابزارهای تاثیرگذاری است که والدین در اختیار دارند. مشکل زمانی شروع می شود که با تکرار بیهوده و بی رویه این جملات برای هر کار کوچکی که کودک انجام می دهد، معنی و ارزش آن را از بین می برید. کودکان می توانند تفاوت میان تشویق برای انجام یک کار ساده را با تشویق برای یک تلاش واقعی تشخیص دهند.
برای تشویق کودک به نکات زیر توجه کنید:
فقط تکالیفی را تشویق کنید که نیازمند تلاش واقعی هستند. نوشیدن یک لیوان شیر ارزش استفاده از این جملات را ندارد و یا اگر کودک هر روز نقاشی می کشد، لازم نیست هر بار از این جملات استفاده کنید.
مشخص و دقیق حرف بزنید. به جای گفتن "آفرین" بهتر است بگویید : " چه رنگ های زیبایی در نقاشی ات به کار برده ای" یا " امروز دیدم که در حال نقاشی داستانی هستی که امروز باهم خواندیم"
به جای تشویق و تاکید بر کودک، رفتار کودک را مورد تشویق قرار دهید.
منبع: نی نی سایت
تحقیقات نشان میدهد، انسانها به محض احساس خستگی، قبل از هر چیز با خود مرور میکنند که آیا شبهای قبل به اندازهی کافی خوابیدهاند یا خیر. اما کارهای کوچک زیادی وجود دارد که انجام دادن یا انجام ندادن آنها میتواند خستگی بیشتر یا کمتری را در طول روز برای ما به همراه بیاورد.
وقتی خسته هستیم کمتر نرمش میکنیم و فکر می کنیم با کم کردن فعالیت فیزیکی، ته ماندهی انرژی خود را ذخیره کردهایم! بر اساس تحقیقی که در دانشگاه جورجیا انجام شده است، نرمش هفتگی فقط در حد سه روز در هفته و هر روز بیست دقیقه، میتواند پس از یک ماه و نیم، احساس خستگی را کمتر کرده و احساس انرژی داشتن را در هر یک از ما ایجاد کند. نرمش منظم با رساندن اکسیژن و مواد غذایی به بافتها، زمینه کاهش خستگی را فراهم میکند.
ما به اندازهی کافی آب نمینوشیم. از دست دادن بخشی از آب بدن، حتی در حد ۲٪، میتواند تاثیر محسوس روی سطح خستگی ما داشته باشد (تحقیق آمی گودسن). بر اساس گزارش گودسن، کاهش آب بدن، موجب کاهش حجم خون و افزایش غلظت آن میشود که به تبع آن، کارایی قلب در پمپاژ خون کاهش مییابد. طبیعی است که در این حالت اکسیژن و مواد غذایی به اندازهی قبل به اندامها و بافتها نمیرسند. گودسن در تحقیقات خود پیشنهاد میکند هر کس به ازاء هر کیلوگرم وزن خود، در طول روز مناسب است ۳۰ سی سی آب بنوشد. به عبارتی فردی با وزن ۵۰ کیلوگرم، باید یک و نیم لیتر آب در روز بنوشد.
گاهی به اندازهی کافی، آهن به بدن ما نمیرسد. کمبود آهن میتواند احساس لختی و خستگی، ضعف و عدم تمرکز را ایجاد کند. همچنین کسانی که کمبود آهن دارند، زودتر ممکن است عصبانی شوند. دلیل این امر هم، مانند بسیاری از موارد دیگر، به دلیل کاهش اکسیژنی است که به ماهیچهها و سلولها میرسد. طبیعی است که کمبود آهن ممکن است به خاطر رژیم غذایی نامناسب یا به خاطر بیماریهای مختلف باشد که در حالت دوم، بررسی و نظر پزشک لازم خواهد بود.
کمالگرایی میتواند دلیلی برای احساس خستگی دائمی باشد. کسانی که کمالگرا بوده و تلاش میکنند هر کاری را به بهترین شیوه قابل تصور انجام دهند (که معمولاً هم امکانپذیر نیست) انرژی و وقت بیشتری را صرف کار میکنند و این میتواند برای آنها خستگی دائمی به همراه داشته باشد. دانشمندان ضمن تاکید بر اهمیت انتخاب هدفهای چالشبرانگیز، توصیه میکنند که اهداف غیرقابل دسترس نداشته باشیم. یکی از راههای مناسب، تعیین محدودیت زمانی برای هر کار یا پروژه است. اگر شما روی جزئیات گزارشی که مینویسید حساس هستید و بارها آن را مرور میکنید، شاید راه مناسب این باشد که با خود بگویید من تحت هر شرایطی، بیشتر از ۲ ساعت برای این گزارش وقت نخواهم گذاشت.
نگرانیهای بیهوده میتواند عامل مهمی برای خستگی باشد. اگر هر فریاد مدیرتان، برای شما خطر اخراج را تداعی میکند، اگر هر شب منتظر هستید که داعش به ایران حمله میکند یا نه، اگر هر روز صبح خیابان را نگاه میکنید تا ببینید بالاخره ماشینتان را دزدیدند یا این کار را قرار است در روزهای آتی انجام دهند، اگر هر روز نگران تصادف فرزند خود در مسیر خانه به مدرسه هستید، قطعاً این اضطراب دائمی شما را خسته و فرسوده خواهد کرد. بیرون رفتن از خانه، کمی نرمش کردن، اجتناب از خواندن اخبار حوادث و سوانح (که بر خلاف تصور برخی که آنها را آگاهی بخش میدانند، کارکردهای منفی آنها خیلی بیشتر است) و مطرح کردن دغدغهها با سایر دوستان، میتواند در کاهش این نگرانیها موثر باشد.
نخوردن صبحانه میتواند باعث خستگی شود. بعضی از ما احساس میکنیم که شامی که شب خوردهایم، ذخیره شده تا انرژی صبح ما را تامین کند. در حالی که غذای شب، انرژی کار کردن قلب و خونرسانی به بدن در طول مدت خواب را تامین کرده و صبح هنگام، نیازمند انرژی و سوخت تازهای برای بدن خود هستیم. طبیعی است که هر یک از ما، بر اساس ذائقه خود، نوع متفاوتی از صبحانه را انتخاب میکنیم. اما به هر حال، شیر کم چرب، میوه جات و سایر غذاهای سالم، میتوانند گزینههای خوبی برای راه انداختن جدی تری سیستم متابولیسم باشند.
عادتهای کاری نادرست هم میتوانند منشاء جدی خستگی باشند. دفتر کار شلوغ، قدرت تمرکز و همینطور پردازش اطلاعات را از مغز ما میگیرد. کار کردن در روزهای تعطیل، چک کردن ایمیلها در کافی شاپ و زمانی که قرار بوده صرف استراحت شود، پاسخ دادن به تلفن در تمام ساعات شبانه روز، نمونه دیگری از عادات نادرستی هستند که فرصت استراحت را از بدن و مغز میگیرند. تغییر ساعت خواب در روزهای تعطیل هم میتواند موجب بروز خستگی شود. دیر خوابیدنها و دیر بیدار شدن، عادت زمانی بدن را به هم میریزد و یکی دو روز زمان لازم خواهد بود تا بدن دوباره به ساعات کار هفته عادت کند. قطعاً روزهای تعطیل نیازمند خواب و استراحت هستیم، اما شب بیداریهای طولانی میتواند تاثیر واقعاً نامطلوبی داشته باشد.
وابستگی بسیار زیاد به کافئین هم میتواند تبعات نامطلوبی داشته باشد. استفاده متعادل از کافئین بد نیست. روزانه سه فنجان قهوه، مشکل خاصی در روند زندگی ایجاد نمیکند. اما اگر در تمام مدت روز از کافئین برای حفظ هوشیاری خود استفاده میکنید، مجبور خواهید بود هزینههای متعددی را به صورت خستگی و بیخوابی بپردازید. کافئین، مانع کارکرد درست آدنوزین میشود. مادهای که با انباشته شدنش، ما خوابالوده میشویم. نیمه عمر قهوه بالاست. حتی قهوهای که شش ساعت قبل از خواب خورده میشود، روی کیفیت خواب تاثیر میگذارد. مصرف قهوه را در بعد از ظهر هر روز متوقف کنید و اثرات شگفتانگیز آن را ببینید.
موبایل و تبلت و لپتاپ، وسایل خوبی برای همبستری نیستند! ملاتونین هورمونی است که سیکل خواب و بیداری ما را تنظیم میکند. خیره شدن به صفحهی موبایل و لپ تاپ و تبلت و خواندن آخرین ایمیلها و آخرین عکسهای اینتساگرام و خبرهای روزانه و …، روی سطح ملاتونین تاثیر میگذارد. البته تحقیقات نشان میدهد که حساسیت انسانها به نور صفحات نمایش ابزارهای دیجیتال از فردی به فرد دیگر متفاوت است. اما ایدهی بدی نیست که از بردن این وسایل به رختخواب اجتناب کنید! اگر ترک این عادت خود موجب «بیماری» میشود، لااقل صفحهی نمایش این وسایل را با فاصلهای بیش از ۳۰ سانتیمتر نسبت به چشم خود نگه دارید.
آنچه خواندید خلاصهای از گزارشی بود که اخیراً نشریه تایم منتشر کرده است.
منبع:عصر ایران
یک کارشناس درمان اعتیاد با هشدار نسبت به مصرف داروی مخدری که به مراتب از تریاک قویتر بوده و ترک آن نیز سختتر از تریاک است، میزان مصرف این ماده در کشور را غیرقابل قیاس با سایر کشورها و نگران کننده دانست.
حمید صفاتیان در گفتوگو با تسنیم، با اشاره به مصرف بسیار بالای ترامادول در کشور و با هشدار نسبت به مصرف این دارو در میان زنان، دانشجویان و خصوصاً زنان باردار اظهار داشت: مشاهدات بالینی ما از افزایش مصرف ترامادول و میزان بالای مصرف این دارو در میان دانشجویان، زنان و زنان باردار دارد که این موضوع یک زنگ خطر جدی برای کشور ما محسوب میشود.
وی بالا بودن میزان مصرف ترامادول در کشور را نشانهای از ضعف سیستم درمان اعتیاد در کشور دانست و افزود: به هر اندازه که سیستم درمان اعتیاد در کشور ما ضعیفتر عمل کند و ما در ورود معتادان به چرخه درمان ناتوانتر باشیم، میزان مصرف داروی ترامادول بالاتر میرود.
این کارشناس درمان اعتیاد ادامه داد: علاوه بر تاثیر سیستم درمانی بر مصرف داروی ترامادول، از نقش قیمت مواد مخدر در افزایش مصرف این دارو نیز نمیتوان چشمپوشی کرد چراکه به هر اندازه قمیت مواد مخدر بالاتر رود، میزان روی آوری معتادان به مصرف ترامادول نیز افزایش مییابد.
صفاتیان تغییر الگوی مصرف مواد مخدر در سالهای اخیر را نیز یکی از علل افزایش گرایش به استفاده از ترامادول عنوان کرد و گفت: تغییر الگوی مصرف از مواد مخدر به سمت مواد روانگردان باعث شده است در سالهای اخیر میزان گرایش به ترامادول در میان معتادان افزایش یابد. چراکه عموماً کسانی که مواد روان گردان مصرف میکنند، نسبت به مصرف مواد مخدر در کنار روان گردان مصرفی خود، تمایل دارند و در دسترسترین ماده مخدر برای این افراد داروی ترامادول است.وی مصرف ترامادول در ایران را با دیگر کشورهای دنیا قابل قیاس نمیداند و معتقد است: متاسفانه در این میان میزان خروج این دارو از مسیر قانونی و داروخانهها و توزیع در بازار آزاد بسیار زیاد است و در بسیاری از موارد شاهد هستیم که معتادان مصرف کننده این دارو در تهیه آن هیچ مشکلی ندارند و حتی گاهاً روزانه تا 10 عدد قرص ترامادول نیز مصرف میکنند.مدیرکل پیشین درمان ستاد مبارزه با مواد مخدر ریاست جمهوری، قرار دادن ترامادول در سیستم درمان اعتیاد در کشور را یکی از راههای کاهش سوءمصرف این دارو عنوان کرد و افزود: متاسفانه وقتی توزیع ترامادول به صورت قانونی در کشور برای معتادان انجام نمیشود، فرد معتاد به صورت خودسرانه اقدام به مصرف این دارو در دُزهای بالا میکند و این مصرف بیش از اندازه علاوه بر بروز مسمویت، باعث عادت فرد معتاد به دُزهای بسیار بالای این دارو میشود و درمان و ترک این دارو را بسیار سخت میکند .
صفاتیان با بیان اینکه ترک اعتیاد به ترامادول بسیار سختتر از ترک تریاک است، گفت: علاوه بر این موضوع تفییر الگوی مصرف در معتادان به ترامادول باعث میشود که این افراد به مواد مخدر قویتر از تریاک روی بیاورند و این موضوع سبب میشود تا مصرف کنندگان ترامادول در معرض مخاطرات بیشتری قرار گیرند.وی با اشاره به گرایش بیشتر جوانان به مصرف ترامادول نسبت به بزرگسالان اظهار داشت: با توجه به اثرات منفی مصرف ترامادول و همچنین افزایش میزان مصرف این داروی مخدر در میان جوانان، به نظر میرسد که ستاد مبارزه با مواد مخدر باید به عنوان یک اولویت به این موضوع نگاه کند.این کارشناس درمان اعتیاد در پایان با تاکید بر ضرورت نظارت بر ورود قرص ترامادول به داخل کشور نسبت به ورود این دارو از خارج از کشور هشدار داد.
گفتنی است با توجه به اینکه مکانیسم کنترل درد در ترامادول مشابه مورفین است. مصرف مداوم آن منجر به وابستگی فیزیکی و روانی مشابه اعتیاد به مواد مخدر میشود و مصرف طولانی مدت ترامادول منجر به اعتیاد به آن شده و درمانی کاملا مشابه با درمان سوء مصرف مواد مخدری چون تریاک، کراک و هروئین دارد!
کودک آزاری چیست؟ |
مرجع : موسسه زنان و کودکان رهیاب کودک آزاری تعریف : هر گونه رفتار یا کوتاهی در انجام عملی که سلامت جسمی، روانی و رشد کودک را به مخاطره اندازد. انواع کودک آزاری : 1- جنسی 2- جسمی 3- غفلت 4- عاطفی کودک آزاری جنسی تعریف : هر گونه عمل جنسی بین یک بزرگسال و یک کودک با نیت لذت جنسی. انواع آزار جنسی : * مالش، لمس یا بوسیدن دستگاه تناسلی کودک * وادار کردن کودک به لمس دستگاه تناسلی بزرگسال * هر گونه دخول دهانی، مقعدی یا مهبلی * کودک را در معرض روابط یا تصاویر جنسی بزرگسالان قرار دادن * شوخی یا جوک های جنسی با کودک یا در حضور کودک * هر گونه تجاوز به حریم خصوصی کودک شامل اجبار کودک به برهنه شدن یا مشاهده کودک در حمام یا دستشویی * اغوا کردن کودک در استفاده از هرزه نگاری (Pornography) و سایت های جنسی اینترنت * قرار دادن کودک در معرض فیلم ها و مجلات با محتوای جنسی * استفاده از کودک در تهیه فیلم ها و مجلات هرزه نگاری (Pornography) * وادار کردن کودکان به فحشاء کودک آزاری جسمی تعریف : هرگونه آسیب جسمی غیر تصادفی حتی اگر عامل این آسیب مراقبت کننده از کودک بوده و قصد آسیب رسانی به کودک را نداشته باشد. انواع آزار جسمی : * کتک زدن، شلاق یا تازیانه زدن، مشت زدن، سیلی زدن * هل دادن، تکان دادن، لگد زدن یا پرت کردن * نیشگون گرفتن، خفه کردن گاز گرفتن، مو کشیدن * سوزاندن با اشیاء داغ، آب جوش و یا با سیگار غفلت تعریف : فراهم نکردن نیازهای اولیه کودک انواع غفلت : 1- جسمانی 2- تحصیلی 3- عاطفی غفلت جسمانی تعریف : فراهم نکردن نیازهای جسمانی کودک انواع غفلت جسمانی : * تغذیه و منزل نامناسب، لباس نامناسب با فصل یا سن * نداشتن نظارت * اخراج از منزل یا نپذیرفتن مجدد کودکی که فرار کرده است * بی توجهی یا تاخیر در مراقبتهای پزشکی غفلت تحصیلی * بی توجهی به ثبت نام کودک در مدرسه یا عدم فراهم کردن امکانات ویژه آموزشی * بی توجهی به غیبت های بیش از اندازه کودک از مدرسه غفلت عاطفی تعریف : کمبود حمایت عاطفی و ابراز عشق انواع غفلت عاطفی : * بی توجهی به نیازهای عاطفی کودک، مانند نیاز به محبت * فراهم نکردن و بی توجهی به مراقبت های روانشاسانه لازم * اعمال خشونتهای خانگی در حضور کودک از جمله همسر آزاری * استفاده از الکل و مواد مخدر در حضور کودک یا اجازه به کودک در استفاده از مواد مخدر یا الکل. کودک آزاری عاطفی تعریف : هر گونه نگرش یا رفتار که سلامت روانی یا رشد اجتماعی کودک را به مخاطره اندازد. انواع آزار عاطفی : * غفلت ، بی توجهی یا طرد کردن کودک * کمبود محبت جسمانی مثل در آغوش گرفتن * داد و فریاد کردن * تهدید یا ترساندن کودک * مقایسه با سایرین * تحقیر کودک و او را "بد" یا "به درد نخور" خواندن * سرزنش و وجه المصالحه قرار دادن کودک * عدم تشویق و تقویت مثبت کودک یا نگفتن "دوستت دارم" * زندانی کردن یا بستن کودک
|
دستشویی، توالت، سرویس بهداشتی یا هر نام دیگری که برای این تاسیسات می گذارید هرچند به ظاهر یکی از پیشپا افتادهترین موضوعات زندگی انسان به نظر میآیند اما نقش مهمی در حفظ سلامت جامعه جهانی ایفا میکند.
به گزارش ایسنا در گزارش اخیر بانک جهانی و یونیسف به مناسب روز جهانی توالت منتشر شد در حالی که بیش از یک سوم جمعیت جهان از دسترسی به سرویس بهداشتی محروم هستند این احتمال وجود دارد که شرایط فوق از این هم وخیمتر شود.
به گزارش لایوساینس، در تحلیلهای آماری اخیر پیشبینی شده است که جمعیت جهان در سال 2100 میلادی به 11 میلیارد نفر میرسد و به این ترتیب دسترسی به سرویسهای بهداشتی مناسب و نقش آنها در حفظ سلامت بشر اهمیت بیشتری پیدا میکند.
در این گزارش تاکید شده است که امکان دسترسی به سرویس بهداشتی برای تمام مردم دنیا از جنبههای مختلف شامل مقابله با بیماریها و تقویت آموزشهای بهداشتی و اجتماعی، زندگی و وضعیت سلامت مردم جهان را به شیوههای مختلف تحت تاثیر قرار میدهد که مهمترین آنها عبارتند از:
- حفظ سلامت بشر: عدم دفع مناسب فضولات انسانی عامل بروز بیماریهای کشنده در انسانها است. عدم دسترسی به سرویس بهداشتی موجب میشود مردم برای رفع نیاز خود از فضاهای باز اطراف محل زندگیشان و یا فضاهای نزدیک منابع آبی همچون رودخانهها استفاده کنند. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت در هر دقیقه حدود 1.1 میلیون لیتر از این فاضلاب وارد رود «گنگ» در هند میشود.
مصرف آب آلوده موجب بروز بیماریهای اسهالی همچون وبا میشود که افراد بسیاری به آن مبتلا میشوند. در سال 2012 میلادی بارندگی شدید در «گینه» و «سیرالئون» موجب جاری شدن سیل و شیوع گسترده بیماری وبا شد که بیش از 392 قربانی گرفت و دستکم 25 هزار نفر را بیمار کرد.
در عین حال بیماریهای ناشی از عفونتهای مدفوعی میتوانند موجب بروز مشکلاتی همچون سوء تغذیه، تولد نوزادان با وزن پایین، مشکلات شناختی و اختلالات ذهنی و کندی رشد شوند.
- پیشگیری از نابینایی: بیماری تراخم که عامل اصلی نابیناییهای قابل پیشگیری به حساب میآید از طریق حشرات تغذیهکننده از فضولات انسانی منتقل میشود. تماس با حشرات و ترشحات چشم فرد آلوده میتواند به گسترش این بیماری کمک کند. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت حدود 21.4 میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند که از میان آنان 2.2 میلیون به ضعف بینایی مبتلا و 1.2 میلیون نفر نابینا شدهاند.
- حفظ سلامت و امنیت زنان: در بسیاری از مناطق روستایی و دورافتاده جهان عدم دسترسی زنان به سرویس بهداشتی خانگی آنها را وادار میکند که برای رفع نیاز خود به مناطق دورافتاده بروند اما در این شرایط اغلب در معرض آزار و خشونتهای جنسی قرار میگیرند. بنابراین اکثر این زنان برای پیشگیری از خطرات این چنینی در خانههای خود از کیسههای پلاستیکی استفاده میکنند اما این کیسههای پلاستیکی محلی برای تجمع و رشد میکروبها خواهند شد و خطر شیوع تراخم را افزایش میدهد.
- ضرورت ارائه آموزشهای لازم در مدارس: در بسیاری از نقاط جهان صبحت کردن درباره موضوع توالت به خصوص در بین زنان قدغن است. همچنین در برخی از مناطق جهان عدم وجود سرویسهای بهداشتی در مدارس مانع از حضور دانشآموزان دختر در مدارس میشود.
- ذخیره انرژی: فاضلاب سرویسهای بهداشتی حدود 10 درصد انرژی را به شکل ترکیبات زیستشیمی دربرمیگیرد به همین دلیل محققان و مهندسان در تلاش برای یافتن شیوههایی هستند تا فاضلاب را به منظور حفظ انرژی فرآوری کنند.
"وقتی کودکی کتک میخورد، جسم او درگیر شده و شاید پس از گذشت مدت زمانی بهتر شود ولی وقتی مورد کودک آزاری روانی قرار میگیرد در تمام عمر این اثر بر روح و روان او باقی خواهد ماند."
دکتر مصطفی اقلیما، رییس انجمن
مددکاری اجتماعی ایران ضمن اشاره به این مطلب، در یادداشتی برای خبرآنلاین
می نویسد: خانواده به عنوان اولین و اصلی ترین نهاد اجتماعی یکی از مکان
هایی است که بیشترین موارد کودک آزاری روانی در آن اتفاق می افتد.
به
نوشته او، تحقیر کردن، ناسزا گفتن، سرزنش کردن، بیتوجهی کردن، تبعیض قائل
شدن، دروغ گفتن به کودک، دعواهای مادر و پدر جلوی چشم فرزندان و ...
مصادیقی از کودک آزاری روانی است که اگر دقت کنیم در بسیاری از خانوادهها
مواردی از آن را شاهد خواهیم بود.
اقلیما همچنین در ادامه اشاره می
کند: متاسفانه در بعضی از موارد انقدر این رفتارها با کودکان عادی شمرده
شده و به عنوان کودکآزاری شناخته نمیشود که حتی هنگام گوشزد کردن آن به
خانوادهها و یادآوری این که رفتارشان مصداقی از خشونت علیه کودکان است با
ناباوری و تعجب آنها روبهرو میشویم.