تصاویر پیشنهادی برای پخش در مانیتورهای مجلس شورای اسلامی

عصرایران - امروز یکی از نمایندگان دلواپس مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که طرح دوفوریتی تغییر ساعات کار در ماه رمضان تقدیم هیأت رئیسه مجلس شده است. 10 نماینده هم به وزیر دادگستری تذکر داده اند که چرا خاتمی ممنوع البیان و ممنوع التصویر و ممنوع الخروج نیست؟! هفته گذشته هم یک فوریت طرح زندانی کردن کسانی که وازکتومی می کنند را تصویب کردند. چند روز پیش هم مجلسی ها،‌ تصاویری از زنان ساپورت پوش را در مانیتورهای بزرگ صحن علنی پخش کردند تا به وزیر کشور در این باره تذکر و کارت زرد دهند.

با توجه به این که گویا مجلسی ها فکر می کنند که مهم ترین مشلات جامعه،‌ عدم تغییر در ساعات کاری رمضان، ساپورت پوشیدن چند زن و دختر،‌ وازکتومی کردن چند مرد و ممنوع نبودن حرف زدن رئیس جمهور پیشین است،‌ تصاویر زیر را به عنوان مشتی نمونه خروار به مجلسی ها عرضه می کنیم تا بلکه این ها را هم از مانیتورهای مجلس پخش کنند و در جریان باشند که مردم ایران با مشکلات بزرگتری دست و پنجه نرم می کنند. 

سرقت و زورگیری از مشکلاتی است که مردم را بسیار می آزارد و حتی در روز روشن و مرکز شهر هم اطمینانی به این که زورگیرها و کیف قاپ ها نخواهند آمد،‌ نیست. آیا نباید به طور ریشه ای این مشکل ضدامنیتی را به حداقل رساند؟ وجود زورگیرها،‌ از حضور ساپورت پوش ها حتماً خطرناک تر است.

جاده های نامناسب،‌ خودروهای بی کیفیت و فرهنگ پایین رانندگی سالانه بیش از 20 هزار ایرانی را به کام مرگ می کشد. تعداد بیشتری را مجروح می کند و هزاران میلیارد تومان هزینه های مادی آنی و آتی به جامعه تحمیل می کند. نمایندگان برای الزام خودروسازان به همسان سازی کیفیت خودروهایشان با انواع مشابه خارجی، بهسازی و ایمن سازی راه ها و ارتقای فرهنگ رانندگی مردم چه کرده اند؟ فرهنگ، فقط در نوع پوشش خانم ها خلاصه نمی شود. بهبود وضع رانندگی هم کار فرهنگی می خواهد.








- 55 درصد از طلاق‌ها در کشور به دلیل اعتیاد است.
- 65 درصد از همسرآزاری‌ها به دلیل اعتیاد است.
- 30 درصد از کودک‌آزاری‌ها به دلیل اعتیاد است.
- 25 درصد از قتل‌ها به دلیل اعتیاد است.
- 23 درصد از نزاع‌ها و خشونت‌ها به دلیل اعتیاد است.
- 35 تا 40 درصد از سرقت‌ها به دلیل اعتیاد است.
- 65 درصد زندانی ها مستقیم یا غیر مستقیم با مقوله مواد مخدر سر و کار دارند.
- برای مبارزه با مواد مخدر 3 هزار و 750 نفر شهید شده اند و 12 هزار تن دیگر جانباز.
مجلسی ها بفرمایند آیا این فاجعه بزرگ ملی نیاز به طرح های چند فوریتی و البته نظارت بر اجرای قاطع مصوبات ندارد؟
آیا برای دیدن عکس جوانان مملکت که در وضعیت اسفناک اعتیاد گرفتار شده اند هم مانیتورهای صحن علنی را روشن خواهند کرد یا فقط زنان و دختران ساپورت پوش را می بینند؟





هزاران نفر بر اثر آلودگی مستمر هوا در سال می میرند. از ریزگردهایی که زندگی را بر مرزنشیان تنگ کرده تا گازهای آلاینده ای که مردم شهرهای بزرگ را خفه می کند.
راستی وقتی بنزین های آلوده توزیع می شد چرا خبری از طرح های دو فوریتی و کارت زرد نبود؟








این عکس تزئینی است ولی می توان آن را به عنوان نمادی از پارازیت به کار برد و از مجلسی ها پرسید:‌ آیا شده یک بار هم طرح دو فوریتی بدهید برای بررسی این که آیا پارازیت ها بر روی سلامت مردم اثر منفی دارد یا خیر؟



خود مجلسی ها بهتر از هر کس دیگری می دانند که چند درصد مردم زیر خط فقرند. تازه فقیر صرفاً کسی نیست که در حاشیه ها و بیغوله ها زندگی می کند بلکه بسیاری از کارمندان و کارگرانی که اگر نیازمند یک عمل جراحی ساده شوند شیرازه مالی زندگی شان از هم می پاشد هم فقیرند ولو آن که لباس های مرتب بپوشند و صورت به سیلی سرخ دارند.







کودکان کار،‌ نه توطئه استکبار است و نه حل این مشکل در بن بست تحریم ها گرفتار. این ها کسانی هستند که طبق قانون اساسی باید از تحصیلات رایگان برخوردار شوند و طبق اعلامیه حقوق بشر که ایران نیز آن را امضا کرده، از کودکی خود لذت ببرند. اما کار در محیط بی رحم جامعه بزرگسالان آنان را از رشد باز می دارد و بعضی هایشان هم مجرمانی می شوند که جامعه ساخته است. مجلسی ها،‌ خود فرزند دارند ولی چرا برای حل مشکل این فرزندان مظلوم ایران، کاری نمی کنند؟ راستی جرم انگاری برای وازکتومی مهم تر است یا رسیدگی به حال کودکانی که پدران شان وازکتومی نکردند و کودکانی محروم از لذت کودکی با جامعه تحویل دادند؟!









 محیط زیست ایران با سرعت تمام در حال نابودی است. بسیاری از گونه های جانوری و گیاهی از بین رفته اند یا در معرض انقراض اند. وضعیت جاهایی مانند دریاچه ارومیه و بختگان و جنگل های بلوط زاگرس و اراضی شمال و سواحل جنوب و ... هم که روز به روز بدتر می شود. 
آقایان و خانم های نماینده! اینجا ایران است و شما هم ایرانی.



کمبود،‌ گرانی و قاچاق دارو
آیا مجلسی ها نسخه به دست برای پیدا کردن یک دارو کل شهر را گشته اند؟!



    سونامی سرطان
کجای دنیا این همه آدم سرطان می گیرند؟‌ مجلسی ها از خودشان پرسیده اند علت چه می تواند باشد؟



تکدی گری
(بدون شرح)

 

یک چهارم ازدواج ها به طلاق منجر می شود. مجلسی ها بهتر است به جای ابراز ناراحتی از فروپاشی بنیان های خانواده در غرب، فکری به حال فروپاشی خانواده های ایرانی کنند.




زنان کارتن خواب
بله!‌ اینجا هم ایران است و اگر مجلسی ها این صحنه ها را نمی بینند،‌ می توانند تصاویرش را در مانیتورهای مجلس تماشا کنند تا بدانند دور و برشان چه می گذرد؟! چرا فقط زنان ساپورت پوش را می بینند و این زنان را نه؟!

البته این تصاویر همان طور که ذکر شد، مشتی بود نمونه خروار و اگر چشم بگشایند و اندکی از سیاسی کاری دست بردارند، واقعیت های زیادی را پیرامون شان می بینند لعلهم یتفکرون!

بگذار همسرت نفس بکشد

وقتی صحبت از لزوم حریم خصوصی در روابط میان فردی می‌شود، همه موافقند به اینکه هیچ فردی نمی‌تواند به ما آنقدر نزدیک باشد که همه اسرار درونیمان را با او در میان بگذاریم. اصلا در میان گذاشتن تمام آنچه در درون ما می‌گذرد یا مسائلی که برای ما پیش می‌آید به یک نفر، با عقل نیز سازگار نیست؛ اما اگر صحبت به لزوم حریم خصوصی در روابط همسران برسد، برخورد‌ها متفاوت می‌شود.

به گزارش انتخاب، برخی در این زمینه چنان موضعگیری می‌کنند که گویی وجود حریم خصوصی در رابطه همسران قدم اول طلاق یا حداقل قدم اول طلاق عاطفی است.

همیشه برخوردهای همراه با افراط و تفریط از آنجایی ناشی می‌شود که افراد باورهای اشتباهی در مورد موضوع دارند. در رابطه با موضوع داشتن حریم خصوصی در رابطه همسران نیز داستان به همین منوال است. متاسفانه باورهای غلطی در این مورد وجود دارد که به موضع گیری‌هایی غیرمنطقی منجر می‌شود؛ باورهایی که در ادامه برخی از آن‌ها را مرور می‌کنیم:

باورهای غلط درباره حریم خصوصی همسران:

«ازدواج شریک شدن در همه ابعاد است؛ پس حریم خصوصی در روابط همسران بی معناست.»

بسیاری از همسران تصور می‌کنند وجود حریم خصوصی معنایی ندارد و هر قدر بیشتر به همسرشان نزدیک باشند بهتر است، حال آن که نبود استقلال عاطفی در همسران، خود یکی از دلایل طلاق به شمار می‌رود. داشتن حریمی خصوصی در روابط با اطرافیان از جمله با همسر، یکی از نشانه‌های استقلال عاطفی به شمار می‌رود. هر چند حریمی که در ارتباط با همسر وجود دارد متفاوت با دیگران است.

اما اگر هنوز هم به لزوم حریم خصوصی قانع نشده‌اید بد نیست به این نکته توجه داشته باشید همسرانی که هیچ حریم خصوصی برای خود و همسرشان قائل نیستند غالبا در روابط خود با همسرشان دچار سوءتفاهم‌هایی جدی می‌شوند. یکی از رایج‌ترین این موارد نقش دادن به همسر به شکلی افراطی است.

به عنوان مثال این افراد همسر خود را مسئول تمام احساسات خود دانسته و از او انتظار دارند تا او را خوشحال کند و یا زمانی که ناراحت و عصبانی هستند، همسرشان فکری به حال آن‌ها بکند؛ موضوعی که می‌تواند باعث اختلاف، کشمکش و البته احساس سرخوردگی شدیدی در روابط بین همسران شود.

«وجود حریم خصوصی نشاندهنده عدم اعتماد همسران به هم است.»

این تصور از آنجا ناشی می‌شود که همسران به اشتباه وجود حریم خصوصی را مساوی با دروغگویی و مخفی کاری در نظر می‌گیرند، در حالی که اگر تصویر درستی از این موضوع داشته باشند متوجه خواهند شد که همسران می‌توانند به هم اعتماد داشته باشند، موضوعاتی که به بهبود یا عمق بخشی رابطه آن‌ها کمک می‌کند را از همدیگر مخفی نکنند اما در عین حال هر یک حریمی خصوصی داشته باشند.

«من هم دوست همسرم هستم، هم همسر او، او نیازی به داشتن حریم خصوصی ندارد.»

واقعیت این است که هر چقدر هم همسران به هم نزدیک باشند و از نظر عاطفی به هم وابسته و هر چقدر هم احساس کنند همدیگر را به صورتی کامل درک می‌کنند، باز هم در زندگی آن‌ها موضوعاتی وجود دارد که به دلیل تفاوت‌های مردان و زنان، همسران احساس خواهند کرد که نمی‌توانند آن‌ها را با همسر خود در میان بگذارند. به عنوان مثال جزیی نگری خانم‌ها باعث می‌شود آن‌ها به موضوعاتی توجه داشته باشند که در صورتی که با همسر خود در میان بگذارند، با واکنش منفی او مواجه شوند.

یا ممکن است جنس قضاوت آقایان در مورد مسائل مختلف و افراد به شکلی باشد که خانم واکنشی منفی به آن نشان دهد. در این وضعیت مطرح نکردن صحبت‌هایی که اصطلاحا زنانه یا مردانه هستند با همسر، نه تنها عجیب نیست که شاید بتواند مانع ایجاد سوءتفاهم در رابطه همسران شود و در مقابل اگر قرار باشد شما اصرار زیادی داشته باشید تا همسرتان همه چیز را با شما در میان بگذارد، این موضوع احتمال دلخوری را بیشتر خواهد کرد.

«حریم خصوصی من، پیش از ازدواج با بعد از آن تفاوتی ندارد.»

اگر قرار باشد تصور کنید همانطور که والدین یا خواهر و برادر شما مرزهای شخصی شما را رعایت می‌کرده‌اند، همسرتان نیز باید همانگونه رفتار کند، احتمالا بعد از مدتی متوجه خواهید شد که در رابطه شما و همسرتان مشکلاتی ایجاد شده است. 

بهتر است در نظر داشته باشید که نزدیک‌ترین فرد به شما از نظر احساسی همسرتان است، پس اگر تمایل به مخفی کردن حجم زیادی از مسائلی دارید، احتمالا ایرادی در رابطه شما وجود دارد. شاید این سوال برای شما ایجاد شود که چه میزانی از داشتن حریم خصوصی در رابطه همسران ایراد دارد؟ هر چند پاسخ دقیق دادن به این سوال از هر همسری تا همسر دیگر متفاوت است اما می‌توان خط قرمز مشخصی را برای تمام همسران تعریف کرد. اگر میزان حریم شخصی یا به عبارتی «من» در رابطه همسران بیش از رابطه مشترک آن‌ها یا «ما» است یا کیفیت آن را تحت تاثیر قرار می‌دهد، همسران باید در تعریف خود از حریم خصوصی تجدید نظر کنند.

«حریم خصوصی برای تمام همسران یکسان است.»

روابط هر کدم از همسران با یکدیگر ویژه و منحصر به فرد است. به همین دلیل نیز نمی‌توان برای آن‌ها به صورت مطلق قانونی وضع کرد. به عنوان مثال همسرانی که هر دو شاغل هستند نیاز دارند تا حریم خصوصی متفاوتی نسبت به همسرانی داشته باشند که تنها یکی از آن‌ها شاغل است. در عین حال که شخصیت هر کدام از همسران نیز در این امر تعیین کننده است. به عنوان مثال نیاز افراد درونگرا و برونگرا در داشتن حریم خصوصی و میزانی که آن‌ها برای حریم خصوصی خود در نظر می‌گیرند متفاوت است. شرایط تربیتی افراد در خانواده‌ها نیز دراین امر بی‌تاثیر نیست.

به عنوان مثال فردی که در خانواده‌ای پرجمعیت بزرگ شده و همیشه با خواهران یا برادران خود یک اتاق داشته شرایطی متفاوت با فردی دارد که تک فرزند است یا همیشه در خانواد خود اتاقی مجزا داشته است. به خاطر همین دلایل نیز نمی‌توان نسخه واحدی برای همه همسران پیچید. از طرفی برخی ویژگی‌های شخصیتی مانند دیر اعتماد کردن یا سوءظن داشتن می‌تواند موضوع حریم خصوصی در رابطه همسران را با پیچیدگی‌هایی خاص همراه سازد.

«از ابتدا تا انتهای ازدواج حریم خصوصی همسران یکسان است.»

این نیز از آن اشتباهاتی است که برخی همسران مرتکب می‌شوند. واقعیت این است که تنها زمانی وجود حریم خصوصی ایجاد مشکل نمی‌کند که همسران به اندازه کافی از همدیگر شناخت داشته و البته به همدیگر اعتماد داشته باشند. پس طبیعی است که در اوایل ازدواج که هنوز شناخت زیادی از هم شکل نگرفته ممکن است اصرار بر ایجاد حریم خصوصی ایجاد سوءتفاهم کند.

از سویی در برخی موقعیت‌ها ممکن است یکی از همسران ترجیح دهد به صورتی موقت حریمی وسیع‌تر برای خود قائل شود. البته این موضوع بیشتر در مورد آقایان صدق می‌کند، چرا که با توجه به بالا بودن پیوندجویی در خانم‌ها تمایل دور شدن از همسرشان ممکن است کمتر پیش بیاید.

گاهی نیز تغییر در شرایط زندگی می‌تواند وضعیت را به صورتی موقت دچار تغییر کند. به عنوان مثال همسرانی که ناچارند در شهری دور از خانواده و دوستان سابق خود زندگی کنند، ممکن است تا مدتی احساس کنند تمایلی به داشتن حریم خصوصی سابق خود ندارند.

منبع: باشگاه خبرنگاران

کودک آزاری همچنان ادامه دارد...

در پی تماس فرد ناشناسی با اورژانس از شکنجه گاه دختر بچه ای شش ساله به نام «نازنین» از سوی نامادری اش در منطقه توس مشهد خبر داد.

اکیپ سیار اورژانس اجتماعی همان روز برای بررسی موضوع به محل مراجعه کردند.

مددکاران با حضور در منزل پدر 32 ساله نازنین کوچولو تحقیقات خود را آغاز کردند. نازنین از شدت ترس و وحشت به اتاق خودش پناه برده بود و جرات حضور در جمع را نداشت.

نامادری 22 ساله نازنین کوچولو به صراحت به ضرب و شتم دختر شش ساله اعتراف کرد و به مددکاران بهزیستی گفت: نازنین از همسر اول شوهرم است و خودم نیز دو فرزند دارم، گاهی که نازنین شیطنت می کند، عصبانی شدم و او را کتک می زنم.

پدر نازنین هم گفت: از همسر اول به علت اینکه با هم تفاهم نداشتیم جدا شدم. نازنین ثمره ازدواج اول است و با خودم زندگی می کند. می دانم که وقتی سرکار هستم همسر دوم با بی رحمی دخترم را کتک می زد و بارها به او هشدار دادم که دست از کارهاش بر دارد اما بی فایده بود و او همچنان دخترم را آزار و شکنجه می کند.

حدود یک ساعت از حضور مددکاران و اکیپ اورژانس در منزل مرد جوان و دختر آسیب دیده گذشت تا اینکه زنگ خانه به صدا در آمد.

عموی نازنین کوچولو با دیدن مددکاران اظهار خوشحالی کرد و سپس آنان را به اتاق برادرزاده اش راهنمایی کرد. ترس و وحشت در چهره کودکانه نازنین سایه افکنده بود.

نازنین حتی از عمویش نیز ترس و وحشت داشت و سر دختر به طور نامتوازن تراشیده شده بود. چهره اش به دختران شش ساله شباهتی نداشت. زخم و خراش هایی که معلوم بود با ناخن و جسم تیز ایجاد شده بود چهره زیبایش را زشت کرده بود. لباس پاره اش و لب های خشک و هیکل لاغرش نشان از سوء تغذیه دختر بود. کبودی و کوفتگی چشم چپش بیش از همه به چشم می آمد، اینطور به نظر می رسید که زیر مشت و لگد به این حال و روز افتاده است.

عموی نازنین کوچولو، پشت سر دختر بچه شش ساله را با دست نشان داد، تا دست به سر دختر زد آه و ناله ای از سوی نازنین بلند شد.

عموی جوان نازنین گفت: ببینید این زن بی رحم چه حال و اوضاعی برای دختر برادرم به وجود آورده است. آنقدر محکم کتکش زده که پشت سرش ورم کرده است.

عمو سمت چپ بدن دختر را نیز نشان داد که آثار سوختگی با آب جوش بر روی بدنش مشهود بود. در حالی که از این وضعیت شاکی بود، گفت: تا حرفی می زنم به من می گویند در این مسئله دخالت نکن. اما دلم برای نازنین می سوزد. خواهش می کنم فریادرس نازنین باشید. او به کمک شما نیاز دارد. اگر می تواستم و قانون به من این اجازه را می داد حتما او را از این خانه نجات می دادم.

عموی نازنین افزود: بارها با زن برادرم صحبت کردم که دست از این رفتار وحشیانه بردارد اما بی فایده بوده بود. او بیمار روحی روانی است و فقط این دختر را کتک می زند و دو دختر خودش را در آرامش و آسایش کامل نگهداری می کند.

نازنین از ترس غریبه ها به گوشه اتاق پناه برد، غریبه هایی که آمده بودند پناهگاهی برای او باشند، با این حال با همان لحن کودکانه اش گفت: مادرم مرا یکسره با کمربند و سایر اجسام سخت کتک می زند، گاهی مرا در سرویس بهداشتی زندانی می کند و با کوچکترین اشتباهی سرم را به زمین می کوبد.

با توجه به شواهد موجود مشکل روحی و روانی مادر بررسی شد و اما سلامت جسمی و روحی زن جوان فرضیه ای مشکل روحی و روانی اش را رد کرد.

تحقیقات از این مادر کودک آزار همچنان ادامه دارد و پس از بررسی ها با هماهنگی قاضی کشیک صلاحیت نداشتن والدین نازنین برای نگهداری از او محرز شد.

دختر شش ساله تا تعیین و تکلیف نهایی به یکی از خوابگاه های بهزیستی مشهد منتقل شد.(باشگاه خبرنگاران)

مجلس: 2 تا 5 سال حبس، مجازات جلوگیری دائمی از بارداری

نمایندگان مجلس شورای اسلامی کلیات طرحی را به تصویب رساندند که در صورت تصویب جزئیات آن کلیه اقدامات راجع به سقط جنین، عقیم سازی، وازکتومی، توبکتومی و هرگونه تبلیغات راجع به تحدید موالید در کاهش فرزندآوری ممنوع است و افراد متخلف به دو تا پنج سال زندانی محکوم می شود.

به گزارش مهر در جلسه علنی روز سه شنبه مجلس شورای اسلامی بررسی طرح افزایش نرخ باروری و پیشگیری از کاهش رشد جمعیت در دستور کار مجلس شورای اسلامی قرار گرفت.

مخالفان این طرح معتقد بودند مجازات هایی که برای افرادی که مرتکب به اعمال جراحی عقیم سازی شوند عملا قابل اجرا نیست این مجازات ها شامل دو تا پنج سال حبس است که مشخص نیست شامل پزشک، زن و یا مرد می شود اما موافقان این طرح معتقد بودند عمل جراحی عقیم سازی حرام بوده و جز موارد خاص نباید در بیمارستان های دولتی انجام شود.

در پایان پس از بحث های مفصل و علی رغم مخالفت دولت این طرح با 106 رای موافق 72 رای مخالف هشت رای ممتنع از مجموع 207 نماینده حاضر در مجلس به تصویب رسید.

پس از تصویب کلیات محمد ابوترابی فرد نایب رئیس مجلس شورای اسلامی که در غیاب لاریجانی ریاست جلسه را برعهده داشت گفت: کمیسیون های فرهنگی و قضایی و دولت به این طرح نگاه اصلاحی دارند لذا با عنایت ماده 155 آیین نامه داخلی که براساس آن ریاست جلسه می تواند در راستای ارتقای طرح آن را با تصویب مجلس به کمیسیون مربوطه ارجاع دهد رای گیری می کنیم.

نمایندگان با 162 رای موافق 11 رای مخالف و سه رای ممتنع از مجموع 204 نماینده حاضر در مجلس مقرر کردند که این طرح جهت اصلاحات به کمیسیون بازگردد.

در صورت تصویب نهایی این طرح در صحن علنی مجلس کلیه اقدامات راجع به سقط جنین، عقیم سازی، وازکتومی، توبکتومی و هرگونه تبلیغ راجع به تحدید موالید و کاهش فرزند آوری ممنوع است و مرتکب به مجازات مندرج در ماده 624 قانون مجازات اسلامی (دو تا پنج سال حبس) محکوم خواهد شد.

علاوه بر این اشخاص حقوقی که هرگونه تبلیغی در خصوص تحدید موالید بکنند توسطه وزارت ارشاد باید شناسایی شده و به مراجع صالح قضایی معرفی شود.

علاوه بر این کمیسیون بهداشت نام این طرح را به طرح محدود سازی روش های جلوگیری از بارداری تغییر داد.

پی نوشت: واقعا به کجا داریم میریم ما...............؟؟؟؟؟؟ جمله قصار موافقان: عمل جراحی عقیم سازی حرام است!!!!!!!!!!!! 

مرکز آمار: نرخ بیکاری زنان دو برابر مردان

در آخرین گزارش مرکز آمار ایران نرخ بیکاری عمومی کشور 10.5 درصد، نرخ بیکاری مردان 9.1 درصد و زنان 18.9 درصد اعلام شده است. بر این اساس اوضاع بیکاری مردان نسبت به زنان بهتر شده است اما هنوز زنان به دنبال کار هستند.

به گزارش ایسنا، بر اساس گزارش مرکز آمار ایران نرخ بیکاری مردان در زمستان سال گذشته به 10 درصد رسید. این درحالی است که نرخ بیکاری زنان آن هم در شهرها و روستاها به بیش از 47درصد رسید.

ا ین امر نشان میدهد زنان بیکار بیشتری در کشور وجود دارند و مساله بیکاری مردان در این مدت بهبود یافته است.این وضعیت در روستاها بهتر از شهرها گزارش شده است.

کمترین و بیشترین نرخ بیکاری مربوط به کدام گروه است؟

این امار که مربوط به نرخ بیکاری کشوردر زمستان 92 است،نشان میدهد که کمترین نرخ بیکاری کشور مربوط به گروه سنی 65 ساله در کشوراست.این امار نشان میدهد کمترین میزان بیکاران نیز در گروه سنی 60 تا 64 ساله یعنی افراد در آستانه بازنشستگی حدود 1.6 درصد است.همچنین بیشترین نرخ بیکاری هم مربوط به بازنشستگان به میزان 1.2 درصد است.

طبق اعلام این مرکز،هنوز پیک تقاضا برای کارو بیشترین جستجوی شغلی ازسوی افراد گروه سنی 20 تا 24 سالهاست. 15 تا 19 ساله‌ها هم 20.9 درصد و 25 تا 29 ساله‌ها هم با 19.7 درصد؛بالاترین نرخ بیکاری کشور رابه خود اختصاص داده‌اند.

زنان رکوردار بیکاری در کشور شدند

آخرین گزارش مرکز آمار ایران نشان می‌دهد که هنوز زنان نسبت به مردان بیشتر جویای کارهستند.رکورد بیکاری زنان در این مدت با 47 درصد زده شد این درحالی است که مردان از این وضعیت خطری عبور کردند و اوضاعشان بهتر شده است. بر این اساس نرخ بیکاری زنان شهری و روستایی کشور به 47.2 درصد این نرخ برای زنان شهرنشین به رکورد 54.1 درصد رسید.حال تجمع اصلی بیکاران در فاصله سنی 15 تا 29 ساله قرار است. شاید این امر بیانگر هجوم کارجویان در سال های بعد باشد و این افراد در سال های آینده با مشکلات بیشتری همراه شوند.

در این گزارش اعلام شده است که نرخ بیکاری عمومی کشور 10.5 درصد، نرخ بیکاری مردان تک رقمی و معادل 9.1 درصد و نرخ بیکاری زنان نیز بیش از 2 برابر مردان به میزان 18.9 درصد است.همچنین نرخ بیکاری در مناطق شهری کشور 11.3 درصد، نرخ بیکاری زنان 22.1 درصد و نرخ بیکاری مردان در شهرها 9.4 درصد شده است.

سهم هر روستا از بیکاری مردم چقدر بود؟

بر اساس اطلاعات اعلام شده از سوی این مرکز نرخ بیکاری روستاهای کشور 8.7 درصد شد که در این میان نرخ بیکاری مردان روستایی 8.2 و نرخ بیکاری زنان در روستاها نیز 11 درصد ثبت شد.

طبق این گزارش نرخ بیکاری افراد از سن 30 سالگی به بعد تک رقمی می شود .اما 30 تا 34 ساله های کشور نرخ بیکاری شان به 9.7 درصد می‌رسد. شاید بدترین وضعیت بیکاری در کشور مربوط به زنان آن هم در گروه سنی 20 تا 24 سال باشد چرا که این آمار نشان می‌دهد میزان بیکاری این گروه حدود 47.2 درصد است.نرخ بیکاری زنان 25 تا 29 ساله کشور هم 35 درصد اعلام شده است.

حال باید دولت راهکاری برای این وضعیت بیکاری زنان درجامعه ایجاد کند.اما این وضع در روستاها بهتر است به گونه ای که نرخ بیکاری زنان 20 تا 24 ساله کشور در روستاها حدود 28 درصد است.

معاون رییس جمهور در امور زنان:خدا نکند اعتیاد زنانه شود/زنان تجرد قطعی را انتخاب نمی‌کنند

معاون رییس جمهور در امور زنان و خانواده با بیان اینکه با پدیده‌ای به نام زنانه شدن فقر روبه‌رو هستیم، گفت: این پدیده به ویژه در میان زنان سرپرست خانوار دیده می‌شود و خدا نکند که با زنانه شدن اعتیاد نیز مواجه شویم.

به گزارش خبرنگار سرویس «زنان» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا(، شهیندخت مولاوردی در نشست هم‌اندیشی که امروز به مناسبت فرا رسیدن هفته مبارزه با مواد مخدر در دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی برگزار شد، افزود: در حال حاضر تعداد زنان درگیر اعتیاد بسیار کمتر از مردان است به گونه‌ای که 9.3 درصد معتادان را زنان تشکیل می‌دهند. البته اعتیاد شوهران تاثیر زیادی بر زنان دارد و آنان و کودکانشان را در معرض انواع خشونت‌های خانگی قرار می‌دهد، بنابراین باید به این حوزه توجه کافی داشته باشیم.

وی با اشاره به توزیع میزان تاثیر مواد مخدر در رفتار افراد گفت: استعمال مواد مخدر65 درصد موجب همسرآزاری، 55 درصد موجب طلاق، 30 درصد موجب کودک آزاری، 25 درصد موجب قتل و 25 درصد موجب نزاع و خشونت می‌شود. از سوی دیگر در سال 92، 16 درصد مرگ زنان معتاد نسبت به سال 91 افزایش یافت. مولاوردی افزود: 10 تا 15 درصد معتادان بهبود یافته بی‌خانمان هستند و بیش از60 درصد معتادان پس از ترک مواد دوباره به سمت مصرف مواد روی می‌آورند.

 افزایش میزان گرایش زنان و دختران به مواد محرکه روانگردان بسیار نگران‌کننده است

معاون رییس جمهور در امور زنان و خانواده با بیان اینکه افزایش میزان گرایش زنان و دختران به مواد محرکه روانگردان بسیار نگران‌کننده است، تاکید کرد: در این شرایط پنهان‌کاری آنان، انگ زدن جامعه به زنان و دختران معتاد و ترد شدگی، مساله این دست از زنان و دختران را بغرنج می‌کند. مولاوردی در ادامه گفت: اعتیاد، بیماری‌های خاص و رفتار پرخطر جنسی سه ضلع یک مثلث را تشکیل می‌دهند که باید به این موارد توجه کافی شود. با توجه به رویکرد جدید ستاد مبارزه با مواد مخدر درزمینه صیانت اجتماعی می‌توانیم از اقدامات آنها بهره کافی ببریم و من نیز عضو کارگروه این ستاد هستم؛ البته کارگروهی به پیشنهاد معاونت امور زنان در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در زمینه حمایت اجتماعی از زنان بهبود یافته تشکیل شده است و این معاونت نیز عضو آن کارگروه بود و امیدواریم که بتوانیم در این کارگروه به حمایت اجتماعی از زنان بهبود یافته، اشتغال پایدار و ممانعت از قربانی شدن آنها توجه کنیم. معاون رییس جمهور در امور زنان و خانواده اظهار کرد: در پایان سال 92 در چارچوب ماده 230 برنامه پنجم توسعه تفاهم‌نامه‌ چهارجانبه‌ای را با وزارت بهداشت، تعاون، کار و رفاه اجتماعی و ستاد مبارزه با مواد مخدر منعقد کردیم و در حال حاضر وارد فاز اجرایی شده‌ایم.

مولاوردی در ادامه اظهار کرد: امیدواریم بتوانیم از طریق وزارت آموزش و پرورش در زمینه آموزش دختران، گام‌های مناسبی برداریم و بیشتر بر پیشگیری از استعمال مواد مخدر متمرکز شویم، چراکه در دنیا آموزش، کلیدتوانمندسازی است. وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت: حوزه اعتیاد زنان را به دلایل عدیده‌ای نیازمند توجه می‌دانیم و لازم است در این زمینه اقدامات لازم را صورت دهیم.

معاون رییس جمهور در امور زنان و خانواده با اشاره به سن امید به زندگی زنان اظهار کرد: در حال حاضر با زنانه شدن سالمندی و سرپرستی خانوار مواجه هستیم. طبق آمار سرشماری سال 90، 12.1 درصد خانواده‌های ایرانی دارای سرپرست زن هستند، این در حالی است که این آمار در سال 85، 9.5 درصد بود.

وی افزود: یکی از دلایل افزایش زنان سرپرست خانوار بالا رفتن آمار طلاق است و علاوه بر آن شاهد افزایش تعداد زنان خودسرپرست به دلیل افزایش سن ازدواج و فارغ‌التحصیلی دختران از دانشگاه‌ها هستیم.

مولاوردی افزود: تعداد زنان سرپرست خانوار به دلایلی مانند افزایش شمار زنان بیوه به دلایلی چون تصادفات جاده‌ای بیشتر شده است.

معاون رییس جمهور در امور زنان با بیان اینکه موافق اصطلاح تجرد قطعی نیستم، تصریح کرد: به نظر من اینگونه نیست که زنان تجرد قطعی را انتخاب کنند.

هر 3 ساعت یک معتاد در ایران می‌میرد/ افزایش مصرف مواد مخدر در زنان

قائم مقام دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر رئیس‌جمهوری با یادآوری آسیب‌های مواد مخدر و تأثیر آن در مرگ و میرها گفت: بر اساس آمار هر 3ساعت یک معتاد در ایران به خاطر آثار مواد مخدر جان خود را از دست می‌دهد.

به گزارش فارس، سردار علیرضا جزینی پیش از ظهر امروز در همایش طلایه‌داران تبلیغ با محوریت آسیب‌های مواد مخدر اظهار کرد: یک میلیون و 350 هزار معتاد در کشور شناسایی شده است که اکنون نیمی از آنها در چرخه درمان قرار دارند.

وی با بیان اینکه از مجموع معتادان 91 درصد مرد و 9 درصد زن هستند، گفت: البته در سال‌های اخیر میزان زنان معتاد با افزایش همراه بوده و به رشد دو برابر رسیده است.

به گفته قائم مقام دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر رئیس جمهوری اعتیاد نقش مهمی در مرگ و میر مادران دارد، از این رو آگاه‌سازی خانواده‌ها نسبت به اثرات استفاده از مواد مخدر ضرورت دارد.

وی با تاکید بر اینکه مشارکت اجتماعی برای پیشگیری و مقابله با اعتیاد از رویکردهای ستاد مبارزه با مواد مخدر است، تصریح کرد: هم‌اکنون با افزایش سازمان‌های مردم نهاد در حوزه پیشگیری اعتیاد مواجه هستیم، به گونه‌ای که صرفاً در سال گذشته یک هزار و 853 مرکز توسط سازمان مردم نهاد در حوزه پیشگیری و درمان اعتیاد ایجاد شده است.

جزینی گفت: بر همین اساس با اقشار مختلف مردم برای مردمی کردن صحنه مبارزه با مواد مخدر ارتباط برقرار کرده‌ایم.

قائم مقام دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر رئیس جمهوری شمار مراکز ترک اعتیاد در کشور را 6 هزار مرکز اعلام کرد.

وی در عین حال یکی از مهم‌ترین مسائل در حوزه پس از ترک اعتیاد و درمان معتادان را فراهم کردن ساز و کار لازم برای اشتغال آنها دانست و گفت: سال گذشته 22 میلیارد تومان برای اشتغال پاک‌شدگان از اعتیاد پیش‌بینی شد.

جزینی از ارائه طرحی به دولت خبر داد که بر اساس آن پنج درصد از تسهیلات بخش اشتغال وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی در سال 93 برای اشتغال پاک‌شدگان از اعتیاد اختصاص یابد.

وی اظهار امیدواری کرد تا با توجه دولت به این طرح و اشتغال پاک‌شدگان که یکی از دلایل شیوع اعتیاد بوده، شمار معتادان در کشور کاهش یابد.

قائم مقام دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر رئیس جمهوری همچنین یکی از زمینه‌های شیوع مواد مخدر را پدیده خانه‌های مجردی دانست و گفت: باید فرهنگ کار جمعی برای مقابله با اعتیاد در جامعه تقویت شود.

وی با یادآوری اینکه برابر نظرسنجی صورت گرفته از مردم نخستین نگرانی آنها موضوع مواد مخدر است، تصریح کرد: مواد مخدر یکی از مهم‌ترین آسیب‌های اجتماعی بوده و عامل اصلی طلاق‌ها، همسر آزاری‌ها و معضلات اجتماعی است.

جزینی با تاکید بر اینکه آگاه‌سازی و پیشگیری خیلی مهم است، گفت: خانواده‌ها و مسئولان به خصوص در بخش‌های آموزشی و اطلاع‌رسانی باید آثار زیان بار مصرف مواد مخدر را به جوانان گوشزد کنند.

وی تصریح کرد: ورود مواد مخدر و عرضه آن در بین افراد جامعه یکی از توطئه‌های بزرگ دشمنان برای تضعیف روحیه دینی و ایمان افراد و متلاشی کردن زندگی‌های سالم است.

قائم مقام دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر رئیس جمهوری اضافه کرد: بخش عمده‌ای از مواد مخدر از کشور افغانستان به سایر کشورها قاچاق می‌شود که متأسفانه ایران نیز در مسیر این قاچاق قرار دارد و سالانه چندین تن از نیروهای ارزشی کشور در دفاع از مرزها برای پیشگیری از ورود این مواد به داخل کشور به شهادت می‌رسند.

وی یادآور شد: خانواده‌ها و والدین نباید با وجود مشکلات متعدد ناشی از مصرف این گونه مواد، لحظه‌ای از فرزندان خود غافل شوند زیرا این غفلت می‌تواند آثار زیانباری به دنبال داشته باشد.

آرام ترین کشورهای جهان

به گزارش فارس،‌ مؤسسه اقتصاد و صلح (IEP) از سال 2007 هر ساله شاخص صلح جهانی را منتشر کرده و میزان آرامش مناطق و ملت‌ها را مبنی بر اقدامات داخلی و خارجی بیان می‌کند. 
 
با اینکه به نظر می‌رسد که جهان در حال تبدیل شدن به ناآرامی است اما با توجه به شاخص صلح جهانی، 20 کشور در جهان وجود دارند که از جمله کشورهای صلح‌آمیز جهان محسوب می‌شوند. 

 
اتریش 


 
استرالیا 

 
اسلوونی 


 
ایرلند 
 


ایسلند 
 


بلژیک 


 
بوتان 


 
پرتغال 


 
جمهوری چک 
 


جزیره‌ای در شرق ماداگاسکار 
 


دانمارک 


 

ژاپن 


 
سنگاپور 
 


سوئد 
 


سوئیس 


 
فنلاند 


 
قطر 


 
کانادا 
 


نروژ 
 
  
 
نیوزیلند 

بازدید از صفحه اول

ارسال به دوستان

نسخه چاپی

تازه‌ترین آمار از اعتیاد در تهران

 دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر تهران ضمن اشاره به آمار 1025 نفر از معتادان متجاهر تهران که از اسفند سال گذشته تا اردیبهشت امسال مورد بررسی قرار گرفته‌اند، اعلام کرد: طبق این بررسی 11 درصد این افراد بی‌سواد و 89 درصد دارای سواد از مقطع ابتدایی تا فوق دیپلم بودند. 
 
به گزارش ایسنا، احمد ربیعی زاده در افتتاحیه مراکز توانمندسازی و جامعه پذیری بهبود یافتگان اعتیاد که امروز برگزار شد افزود: همچنین بالاترین درصد مدرک تحصیلی سیکل به 66.5 درصد از آنها اختصاص داشت، بنابراین بحث «بی‌سوادی» عامل اعتیاد نیست. گرچه سطح سواد عامل بازدارنده آن است. 
 
به گفته وی، بر اساس این بررسی، شش درصد معتادان بیکار مطلق بوده‌اند، اما 94 درصد آنها با عناوین مختلفی مشغول به کار بودند. 
 
ربیعی زاده در مورد هرم سنی معتادان نیز گفت: 655 نفر یعنی حدود 64 درصد از معتادان بین رنج سنی 18 تا 40 سال قرار داشتند که این نشان می‌دهد افراد جوان جامعه درگیر اعتیاد هستند. 
 
دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر تهران ادامه داد: در حال حاضر طبق ماده 16 در حال درمان 1300 نفر از معتادان متجاحر تهران هستیم این در حالیست که سال گذشته 8044 نفر تحت درمان قرار گرفتند. 
 
وی تاکید کرد: باید تلاش شود آسیب‌های ناشی از اعتیاد را کاهش داده و از طرف دیگر از آلوده شدن افراد سالم جامعه جلوگیری کنیم. 
 
درمان سالانه بیش از نیم میلیون معتاد در کشور/صرف سالانه 19 میلیارد تومان برای درمان معتادان 
 
به گزارش ایسنا، همچنین همایون هاشمی رییس سازمان بهزیستی کشور نیز در این برنامه با تاکید بر اینکه سازمان بهزیستی کشور سعی در مداخله مناسبات اجتماعی و توسعه مراکز دارد گفت: وزیر کشور بحث اعتیاد، درمان و حمایت معتادان را جدی گرفته‌. اعتیاد یک واقعیت تلخ اجتماعی است که در این زمینه گام‌های نامناسب توسط دشمنان نظام برداشته می‌شود و ما وظیفه داریم با آن مقابله کنیم. 
 
وی افزود: در حال حاضر 2300 مرکز مقابله با اعتیاد داریم و سالیانه بیش از نیم میلیون نفر درمان می‌شوند، اما تعداد قابل توجهی از آنها دوباره به اعتیاد روی می‌آورند. اگر مراکز جدید راه اندازی شود تعداد افرادی که به اعتیاد باز خواهند گشت کمتر خواهد شد. 
 
وی در ادامه گفت: سال گذشته پنج درصد از بودجه اشتغال، پنج درصد از بودجه مسکن و پنج درصد از بودجه مشارکت‌ها به معتادان بهبود یافته با ماندگاری بیش از دو سال اختصاص داده شد. اگر این امر پاسخگو باشد این درصد را افزایش خواهیم داد. 
 
هاشمی ادامه داد: سالانه 45 میلیارد تومان هزینه صرف معتادان می‌شود که 19 میلیارد آن صرف درمان آنها می‌شود. باید تلاش کنیم بازتوانی معتادان را بیش از دو سال نگهداریم. مباحث اجتماعی نباید در تب و لرزهای سیاسی گرفتار شود. با توجه به آمار، تعداد کمپ‌ها و مراکز مقابله با اعتیاد رشد پیدا کرده و امیدواریم با مشارکت همه دستگاه‌ها این رقم توسعه پیدا کند. 

دهه هفتادی ها نیازمند توجه همه جانبه

مرتضی دانائی فر*

پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دلایل متعددی از جمله جنگ تحمیلی و ... ، برنامه های تنظیم خانواده که به طور غیر رسمی از سال 1320 تدوین و اجرا گردیده بود نادیده گرفته شد و بدان بی توجهی گردید. نادیده گرفتن و بی توجهی به برنامه های تنظیم خانواده از سال 57 تا سال 67 باعث گردید در طی این سال ها رشد جمعیت روند فزاینده ای به خود بگیرد و همین امر باعث شد متولدین دهه شصت که امروزه به سن جوانی، کار و ازدواج رسیده اند به دلیل تعداد بالاترشان نسبت به متولدین دهه های قبل، همیشه تیتر اکثر اخبار در رسانه ها و جراید باشند.

متولدین دهه های بعد از دهه 60 تحت تاثیر و در سایه متولدین این دهه قرار گرفتند و به مسائل این افراد کمتر در رسانه ها و جراید پرداخته می شود ولی حال رفته رفته با رسیدن این افراد به سن نوجوانی و جوانی لزوم توجه به متولدین این دهه ها به خصوص دهه هفتادی ها در سطح جامعه احساس می گردد. یکی از مسائلی که در مورد متولدین دهه هفتاد و دهه های پس از آن باید بدان توجه گردد، روابط با جنس مخالف است. متولدین این دهه هر کدام در حلقه ی دوستان خود علاوه بر دوستان هم جنس دارای دوستانی از جنس مخالف نیز می باشند. اما دوستی آنان با جنس مخالف با دوستی هایی که در میان افراد غیر هم جنس دهه های قبل وجود داشت و دارد تفاوت هایی دارد. یکی از تفاوت های عمده این است که برخلاف متولدین دهه های قبل متولدین این دهه معمولا دارای چندین دوست از بین افراد جنس مخالف خود هستند که این دوستان به دو دسته دوستان معمولی و دوست فابریک (فاب) تقسیم می شوند، دوستان معمولی، معمولا بیشتر از تعداد انگشتان دست هستند و طبق اظهارات خود آنان(دهه هفتادی ها) روابط با این دوستان تفاوتی با روابط با دوستان هم جنس ندارد. اما دوست فابریک معمولا(لزوما) یک نفر می باشد که ارتباط صمیمی تری بین آنان وجود دارد و همچنین امکان برقراری رابطه جنسی نیز با این فرد وجود دارد حال آنکه این امر در بین دوستان معمولی یک امر غیر معمول و ناپذیرفتنی در خرده فرهنگ افراد این دهه محسوب می گردد. لازم به ذکر است که وجود این خرده فرهنگ بیشتر در میان متولدین این دهه و دهه های بعدی در شهرهای بزرگ کشور به خصوص تهران دیده می شود و در شهر های کوچک و روستاها معمولا این مسئله کمتر دیده می شود و غالبا همان فرهنگ سنتی حاکم است.

همانطور که ذکر گردید تعداد زیادی از متولدین این دهه (در شهرهای بزرگ کشور) دارای چندین دوست معمولی و یک دوست فابریک از جنس مخالف هستند و هر کدام از این دوستان معمولی نیز خود دارای چندین دوست معمولی دیگر و یک دوست فابریک هستند که این امر باعث تشکیل شبکه های دوستی بین دو جنس گردیده است. این شبکه های دوستی در مناسبت های مختلف از جمله تولد هر یک از آن ها، سالروز دوستی شان، ولنتاین و ... گرد همدیگر جمع می شوند. چیزی که باعث نگرانی در این گردهمایی و جشن هاست این است که در اکثر این مراسمات مصرف مشروبات الکلی نه تنها رایج بلکه عرف است و عدم سرو مشروبات الکلی نشانه ی پایین بودن سطح مراسم و یا امل بودن افراد شرکت کننده در آن است. علاوه بر آن در این مراسمات معمولا برای افزایش انرژی و فعالیت بدنی، مواد اعتیاد آور محرکی مانند شیشه، ماری جوانا، حشیش، اکستازی، ال اس دی (اسید) و ... نیز مصرف می گردد.

به نظر می رسد دلایلی مانند وجود روابط متعدد با افراد جنس مخالف، وجود و افزایش رابطه ی جنسی در بین متولدین این دهه و مصرف مشروبات الکلی و مواد مخدر کافی است تا مسئولین مربوطه توجه بیشتری به این افراد داشته باشند و با به کارگیری آسیب شناسان و متخصصان اجتماعی مانند مددکاران اجتماعی، روان شناسان و ... از آسیب های احتمالی که گریبانگیر این افراد شده یا خواهد شد، کاسته و در صورت امکان پیشگیری نمایند وگرنه در آینده ای نه چندان دور شاهد جوانانی خواهیم بود که هر یک باید مسئولیت یک زندگی را بر عهده بگیرند اما به دلیل ارتباط با چندین نفر از جنس مخالف برای آنان سخت خواهد بود که خود را محدود به یک نفر نمایند و این معادله زمانی پیچیده تر می گردد که بدانیم که اکثر پسران متولد این دهه علیرغم صحبت های روشنفکرانه شان صرفا روشنفکرنما بوده و در مقام عمل از فرهنگ غالب جامعه تبعیت می کنند و ازدواج با همسری را که دارای چندین دوست از جنس مخالف بوده یا می باشد را بر نمی تابند و همین امر باعث بالا رفتن سن ازدواج و در صورت ازدواج افزایش درگیری ها و مشکلات خانوادگی یا طلاق در زوجین آینده خواهد گردید.

از آنجایی که پیشگیری بهتر از درمان است بهتر است مسئولین و نهادهای مربوطه، متخصصین اجتماعی و به خصوص خانواده ها توجه وی‍‍‍‍‍‍‍ژه ای به این نوجوانان و جوانان داشته باشند تا در آینده نه چندان دور شاهد اتفاقات ذکر شده نباشیم یا حداقل در سطح کمتری شاهد بروز این مسائل باشیم.

مددکار اجتماعی^*