دهه هفتادی ها نیازمند توجه همه جانبه

مرتضی دانائی فر*

پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دلایل متعددی از جمله جنگ تحمیلی و ... ، برنامه های تنظیم خانواده که به طور غیر رسمی از سال 1320 تدوین و اجرا گردیده بود نادیده گرفته شد و بدان بی توجهی گردید. نادیده گرفتن و بی توجهی به برنامه های تنظیم خانواده از سال 57 تا سال 67 باعث گردید در طی این سال ها رشد جمعیت روند فزاینده ای به خود بگیرد و همین امر باعث شد متولدین دهه شصت که امروزه به سن جوانی، کار و ازدواج رسیده اند به دلیل تعداد بالاترشان نسبت به متولدین دهه های قبل، همیشه تیتر اکثر اخبار در رسانه ها و جراید باشند.

متولدین دهه های بعد از دهه 60 تحت تاثیر و در سایه متولدین این دهه قرار گرفتند و به مسائل این افراد کمتر در رسانه ها و جراید پرداخته می شود ولی حال رفته رفته با رسیدن این افراد به سن نوجوانی و جوانی لزوم توجه به متولدین این دهه ها به خصوص دهه هفتادی ها در سطح جامعه احساس می گردد. یکی از مسائلی که در مورد متولدین دهه هفتاد و دهه های پس از آن باید بدان توجه گردد، روابط با جنس مخالف است. متولدین این دهه هر کدام در حلقه ی دوستان خود علاوه بر دوستان هم جنس دارای دوستانی از جنس مخالف نیز می باشند. اما دوستی آنان با جنس مخالف با دوستی هایی که در میان افراد غیر هم جنس دهه های قبل وجود داشت و دارد تفاوت هایی دارد. یکی از تفاوت های عمده این است که برخلاف متولدین دهه های قبل متولدین این دهه معمولا دارای چندین دوست از بین افراد جنس مخالف خود هستند که این دوستان به دو دسته دوستان معمولی و دوست فابریک (فاب) تقسیم می شوند، دوستان معمولی، معمولا بیشتر از تعداد انگشتان دست هستند و طبق اظهارات خود آنان(دهه هفتادی ها) روابط با این دوستان تفاوتی با روابط با دوستان هم جنس ندارد. اما دوست فابریک معمولا(لزوما) یک نفر می باشد که ارتباط صمیمی تری بین آنان وجود دارد و همچنین امکان برقراری رابطه جنسی نیز با این فرد وجود دارد حال آنکه این امر در بین دوستان معمولی یک امر غیر معمول و ناپذیرفتنی در خرده فرهنگ افراد این دهه محسوب می گردد. لازم به ذکر است که وجود این خرده فرهنگ بیشتر در میان متولدین این دهه و دهه های بعدی در شهرهای بزرگ کشور به خصوص تهران دیده می شود و در شهر های کوچک و روستاها معمولا این مسئله کمتر دیده می شود و غالبا همان فرهنگ سنتی حاکم است.

همانطور که ذکر گردید تعداد زیادی از متولدین این دهه (در شهرهای بزرگ کشور) دارای چندین دوست معمولی و یک دوست فابریک از جنس مخالف هستند و هر کدام از این دوستان معمولی نیز خود دارای چندین دوست معمولی دیگر و یک دوست فابریک هستند که این امر باعث تشکیل شبکه های دوستی بین دو جنس گردیده است. این شبکه های دوستی در مناسبت های مختلف از جمله تولد هر یک از آن ها، سالروز دوستی شان، ولنتاین و ... گرد همدیگر جمع می شوند. چیزی که باعث نگرانی در این گردهمایی و جشن هاست این است که در اکثر این مراسمات مصرف مشروبات الکلی نه تنها رایج بلکه عرف است و عدم سرو مشروبات الکلی نشانه ی پایین بودن سطح مراسم و یا امل بودن افراد شرکت کننده در آن است. علاوه بر آن در این مراسمات معمولا برای افزایش انرژی و فعالیت بدنی، مواد اعتیاد آور محرکی مانند شیشه، ماری جوانا، حشیش، اکستازی، ال اس دی (اسید) و ... نیز مصرف می گردد.

به نظر می رسد دلایلی مانند وجود روابط متعدد با افراد جنس مخالف، وجود و افزایش رابطه ی جنسی در بین متولدین این دهه و مصرف مشروبات الکلی و مواد مخدر کافی است تا مسئولین مربوطه توجه بیشتری به این افراد داشته باشند و با به کارگیری آسیب شناسان و متخصصان اجتماعی مانند مددکاران اجتماعی، روان شناسان و ... از آسیب های احتمالی که گریبانگیر این افراد شده یا خواهد شد، کاسته و در صورت امکان پیشگیری نمایند وگرنه در آینده ای نه چندان دور شاهد جوانانی خواهیم بود که هر یک باید مسئولیت یک زندگی را بر عهده بگیرند اما به دلیل ارتباط با چندین نفر از جنس مخالف برای آنان سخت خواهد بود که خود را محدود به یک نفر نمایند و این معادله زمانی پیچیده تر می گردد که بدانیم که اکثر پسران متولد این دهه علیرغم صحبت های روشنفکرانه شان صرفا روشنفکرنما بوده و در مقام عمل از فرهنگ غالب جامعه تبعیت می کنند و ازدواج با همسری را که دارای چندین دوست از جنس مخالف بوده یا می باشد را بر نمی تابند و همین امر باعث بالا رفتن سن ازدواج و در صورت ازدواج افزایش درگیری ها و مشکلات خانوادگی یا طلاق در زوجین آینده خواهد گردید.

از آنجایی که پیشگیری بهتر از درمان است بهتر است مسئولین و نهادهای مربوطه، متخصصین اجتماعی و به خصوص خانواده ها توجه وی‍‍‍‍‍‍‍ژه ای به این نوجوانان و جوانان داشته باشند تا در آینده نه چندان دور شاهد اتفاقات ذکر شده نباشیم یا حداقل در سطح کمتری شاهد بروز این مسائل باشیم.

مددکار اجتماعی^*