بر اساس نتایج یک پژوهش غیررسمی:

خشونت روانی شایع‌ترین خشونت علیه زنان است!!!

بر اساس نتایج یک پژوهش غیررسمی:

خشونت روانی شایع‌ترین خشونت علیه زنان است

نتایج پژوهش «عوامل موثر بر خشونت مردان علیه زنان» که توسط رضا همتی کارشناس ارشد پژوهشگری از میان ۳۲۰ خانوار تهرانی صورت گرفته، نشان می دهد که شایع ترین نوع خشونت خانگی علیه زنان در ایران، خشونت روانی است. براساس نتایج این تحقیق، ایراد گرفتن از خصوصیات اخلاقی زن با ۸/۷۳ درصد شایع ترین نوع خشونت اعلام شده است. همچنین داد کشیدن بر سر همسر با ۵/۶۳ درصد، بی توجهی به احساسات و عواطف با ۹/۵۶ درصد، مقصر دانستن در مسائل شخصی با ۷/۴۴ درصد، تصمیم در امور مالی بدون نظرخواهی از همسر با ۵/۴۳ درصد به ترتیب در رده های بعدی شیوع خشونت های خانگی در تحقیق مذکور قرار دارند. براساس نتایج این بررسی خشونت های فیزیکی حجم بسیار کمتری از انواع خشونت های خانگی در ایران را به خود اختصاص داده است. هل دادن شدید به منظور آسیب رساندن با ۳/۱۹ درصد، کتک زدن با ۱۸ درصد، پرت کردن اشیا و سیلی زدن با ۹/۱۶ درصد و مشت و لگد زدن با ۷/۸ درصد شایع ترین خشونت های فیزیکی ثبت شده در این بررسی است. دکتر مصطفی اقلیما رئیس انجمن علمی مددکاران ایران و عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی ایران به شرق گفت: «نتایج بررسی انجمن علمی مددکاران ایران از وضعیت یک هزار زن ساکن در تهران نشان داد که نزدیک به ۹۵ درصد خشونت ها علیه زنان روحی و روانی بوده و به ویژه در جهت تحقیر و کوچک شمردن زن اعمال شده است.» وی که به مناسبت روز جهانی توانبخشی قربانیان شکنجه در «نشست خشونت های خانگی زنان و کودکان» سخن می گفت، افزود: «بسیاری از ازدواج ها در ایران از روی اجبار صورت می گیرد که شامل اجبار در اصل ازدواج، اجبار در انتخاب همسر، اجبار در سن ازدواج و چگونگی ازدواج است که در افزایش خشونت خانگی موثر است.»

• تعارض در آمارهای خشونت روانی

نتایج خشونت های روانی علیه زنان که در گزارش «عوامل موثر بر خشونت مردان علیه زنان» ثبت شده است با نتایج آخرین پژوهش رسمی که سال گذشته از سوی مرکز امور مشارکت زنان اعلام شده، منافات دارد. ۴/۳۸ درصد از پرسش شوندگان در طرح های «بررسی خشونت خانگی علیه زنان در ۲۸ استان» بهانه گیری های پی درپی و داد و فریاد و بداخلاقی با زن را به عنوان رایج ترین نوع خشونت روانی نسبت به خود عنوان کرده اند. ۹/۳۷ درصد زنان قهر و صحبت نکردن شوهر و خودداری از ارائه بحث در مورد مسائل فیمابین، ۸/۳۰ درصد محکم کوبیدن به در، به هم زدن سفره و انداختن میز ناهارخوری را به عنوان شایع ترین رفتارهای خشونت آمیز اعمال شده بر خود برشمرده اند. این در حالی است که جعفر میرزایی روانشناس بالینی و مشاور خانواده در حاشیه نشست خشونت های خانگی زنان و کودکان در گفت وگو با «شرق» سوءرفتار عاطفی با همسر و کودک را اوج مشکلات خانواده ایرانی دانست و گفت: «در جهت توانمندسازی این گروه از زنان و کودکان، آموزش مهارت های زندگی در سطح وسیعی از جامعه باید صورت گیرد.» وی عمده ترین دلایل بروز خشونت های خانگی را تمایلات و خواسته های درونی مانند ترشح بیش از حد برخی هورمون ها، انگیزه بیرونی جهت آسیب رساندن به دیگران مانند فقر و اعتیاد و ترکیب شرایط موجود اجتماعی با یادگیری پیشین دانست و گفت: «گروهی از محققان خشونت را حاصل یادگیری عنوان می کنند و برخی آن را نتیجه برداشت های منفی همسران می دانند.» وی همچنین افزود: «خشونت در خانواده بیشتر زمانی استفاده می شود که دسترسی فرد به سایر منابع قدرت از جمله پول و اطلاعات محدود باشد.» از سوی دیگر با توجه به نظریه فمینیستی، در جامعه مبتنی بر پدرسالاری، شوهر نسبت به زن در خانواده از قدرت بیشتری برخوردار بوده و این نابرابری قدرت خودبه خود باعث ایجاد خشونت در خانواده می شود. این مشاور خانواده در عین حال با اشاره به اینکه عوامل در ترکیب با یکدیگر در ایجاد خشونت در خانواده نقش دارند، گفت: «سطح کلی پرخاشگری مردان به طور مشخص نشان دهنده بدرفتاری نسبت به همسر نیست بلکه در ترکیب با سایر عوامل مانند استرس، عدم دلبستگی به همسر در خشونت نسبت به زن موثر است.»

• ۷۲ درصد سوءاستفاده جنسی از کودکان در سنین کمتر از ۵ سالگی

جعفر میرزایی همچنین با تاکید بر اینکه بدرفتاری های آسیب زننده به کودکان بیشتر توسط والدین آنها صورت می گیرد، گفت: «خشونت علیه کودکان شامل انواع خشونت های جسمی، جنسی و عاطفی است که در تمام سطوح اجتماعی و اقتصادی و میان اقوام مختلف گزارش شده است.» وی افزود: «۷۵ درصد خشونت علیه کودکان توسط والدین، ۱۵ درصد توسط سایر وابستگان و تنها ۱۰ درصد توسط افراد غریبه صورت گرفته است.» جعفر میرزایی همچنین در توضیح علل سوء رفتار با کودکان گفت: «والدینی که در کودکی قربانی سوءاستفاده جنسی و جسمی قرار گرفته اند، خشونت در خانواده پدری، زندگی پرفشار، فقر و تعداد زیاد فرزندان به عنوان عمده ترین علل ابراز خشونت والدین علیه کودکان شناخته شده است.» وی با اشاره به اینکه آسیب پذیری کودک نسبت به سوءاستفاده جنسی به نوع رفتار خشونت آمیز، طول مدت آن و سن کودک بستگی دارد، افزود: «سوءرفتار جنسی با کودک او را در آینده با «اختلال هویت تجزیه ای» مواجه می کند و این فرد با شخصیت های متعددی زندگی و رفتار می کند و در ضمن با هر تجربه دیگر در بزرگسالی آن تجربه سوءرفتار جنسی زنده می شود.» وی تاکید کرد: «روی آوردن به مواد مخدر در بین کسانی که در کودکی قربانی خشونت جنسی شده اند، به وفور دیده می شود.»

• زنان ۱۶ تا ۲۴ ساله: قربانیان تجاوز

جعفر میرزایی با اشاره به بحث تجاوز جنسی بین بزرگسالان گفت: «رفتار جنسی ناخواسته در ۹۵ درصد موارد توسط مرد به زن تحمیل می شود اما در ۵ درصد موارد نیز این رفتار به مرد تحمیل می شود.» میرزایی با اشاره به اینکه تجاوز به عنف در روانشناسی به عنوان تخلیه تجاوز جنسی و پرخاشگری شناخته می شود و اغلب با هدف آسیب رساندن به قربانی صورت می گیرد، افزود: «طبق گزارش دایره فدرال تحقیقات در آمریکا، بیشتر مردانی که مرتکب تجاوز جنسی می شوند، بین ۲۵ تا ۴۴ سال دارند که معمولاً زنان ۱۶ تا ۲۴ ساله را هدف آزار خود قرار می دهند.»

 

برگرفته از :http://social.iran-emrooz.net